بیماری اوتیسم : اوتیسم یکی از انواع اختلالات عصبی_رشدی می باشد که به شیوه های گوناگون روی پردازش انسان تأثیر می گذارد. افرادیکه به اوتیسم مبتلا هستند دچار مشکلات ارتباطی بوده و قادر نیستند به خوبی با دیگران تعامل داشته باشند و همچنین امکان دارد در آنها نقص های حسی و ناهماهنگی های عضوی نیز مشاهده شود. لازم به ذکر است شایع ترین علامت این بیماری اینست که این افراد رفتارهای تکراری انجام می دهند و علائق بسیار محدودی دارند.
یکی از اصلی ترین نشانه اوتیسم میل به حفظ دامنه ی محدودی از فعالیت ها و انجام رفتارهای تکراری است. بعضی از رفتارهای تکرارشونده ی شایع در این افراد عبارتند از: چیدن چند باره ی اشیا، چرخیدن و پریدن، تکان دادن دست ها و تکرار صداها، عبارت ها و یا کلمات. برخی اوقات این رفتارها خود مایه ی تحریکند، مثل جنباندن دست ها جلوی چشم ها.
میل به حفظ دامنه ی محدودی از کارها و فعالیت ها را می توان در روش بازی کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم با اسباب بازی ها مشاهده نمود. بعضی از کودکان به جای این که با اسباب بازی هایشان نقش های مختلفی را بازی کنند، زمانی طولانی برای به صف چیدن اسباب بازی ها صرف می نمایند. بسیاری از افرادیکه به اوتیسم مبتلا هستند نیاز دارند که کارها و فعالیت های روزانه و محیط پیرامونی شان به شدت یکنواخت باشند؛ کوچک ترین تغییری اضطراب آور و نهایتاً منجر به خشم آنها می شود.
انجام رفتارهای تکرارشونده در این بیماران امکان دارد به شکل وسواس فکری یا شیفتگی بروز کنند.
این کودکان در حین بازی با اسباب بازیهایشان، ساعت ها مشغول چیدمان دقیق و مرتب کردن وسایل خود هستند. چنانچه فردی این تکرار و نظم آنها را برهم بزند، شدیداً عصبانی شده و رفتاری های نابهنجار نظیر گریه کردن و جیغ زدن را از خود نشان می دهند. امکان دارد انجام این رفتارهای تکراری به شکل وسواس بروز پیدا کند.
اکثر افراد مبتلا به بیماری اوتیسم، دچار اختلال خواب نیز هستند. معمولاً آنان در به خواب رفتن مشکل دارند و اغلب در طول خواب بیدار می شوند و دیگر نمی خوابند. ضمناً بسیاری از آنها سحرخیز هستند.
هم اکنون هیچ درمان مشخصی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد. درمان زودهنگام به وسیله بعضی از درمان های شناختی، رفتاری و ارتباطی بسیار سازمان یافته میتواند به طور قابل توجهی به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کند تا مهارت هایی را یاد بگیرند.
برنامه های آموزشی مدرسه محور که جهت ایجاد خلاقیت کودکان اوتیسم طراحی شده اند به عملکرد ذهنی آنان کمک شایانی خواهد کرد.
در این برنامه ها معمولاً از والدین تقاضا می شود به فرزندان خود بیشتر توجه کنند و با آنان به درستی کار کنند. ضمن اینکه برخی داروها در شرایط خاص تجویز می شوند.